Begeleiding is bedoeld voor jeugdigen die zonder deze begeleiding zouden moeten verblijven in een instelling of zouden verwaarlozen. Het gaat daarbij om jeugdigen die matige of zware beperkingen hebben op het terrein van:
-       De sociale zelfredzaamheid.
-       Het bewegen en verplaatsen.
-       Het psychisch functioneren.
-       Het geheugen en de oriëntatie.

Ouders en/of jeugdigen komen in aanmerking voor behandeling als:
-       Jeugdige ontwikkel- of gedragsproblemen heeft, die veroorzaakt zijn door ernstige psychiatrische, psychosociale, verslavingsproblemen, gezinsproblemen en/of ouderproblematiek.
-       Jeugdige gedragsproblemen en een (ernstig vermoeden van een) beneden gemiddelde intelligentie heeft, eventueel met bijkomende psychiatrische problemen en/of internaliserend gedrag vertoont, mogelijk in combinatie met gezinsproblematiek.
-       Jeugdige een lichamelijke, zintuigelijke, cognitieve of verstandelijke beperking heeft.
-       Jeugdige heeft een combinatie van bovenstaande problematieken.
-       Het gedrag van de jeugdige voorspelbaar is en risico’s als gevolg van de problematiek goed zijn in te schatten.
-       Jeugdige leerbaar is.

De jeugdige wordt individueel behandeld op grond van een DSM-benoemde stoornis. De behandeling is gericht op maatschappelijk herstel en op het verminderen of voorkomen van verergering van gedragsproblemen, waardoor een blijvende verbetering in het functioneren wordt gerealiseerd. Naast de verbetering op het vlak van de geestelijke gezondheidszorg richt de behandeling zich op een verbetering van het functioneren van de jeugdige in het gezin, in sociale relaties en op het vlak van aanpalende levensgebieden (bijvoorbeeld onderwijs).

Deze voorziening is bedoeld voor de behandelaren met een opleidingsniveau wo++, die zich vrijgevestigd hebben of deel uitmaken van een kleine groepspraktijk.. Onder wo++ vallen de gz-psycholoog met afgeronde opleiding tot psychotherapeut, klinisch psycholoog, de klinisch neuropsycholoog. Met deze voorziening wordt de jeugdige individueel behandeld op grond van een DSM-benoemde stoornis.

Een beperkt aantal cliënten met gedragsproblemen en psychische stoornissen krijgt zorg van kinderartsen in ziekenhuizen of zelfstandige behandelcentra. Het gaat hierbij om de diagnose en behandeling van ADHD, eetstoornissen, overige psychiatrische stoornissen. Zie uitgebreid de Handreiking Curatieve GGZ-zorg van 17 juli 2015.

Een forensische ggz-behandeling is gericht op veiligheid en heeft als doel het verminderen van grensoverschrijdend gedrag en het voorkomen van terugval en recidive. Waar bij specialistische ggz de psychische stoornis (DSM-5) centraal staat, is het uitgangspunt van de forensische zorg het risicogericht behandelen.

Consultatie is een product dat kan worden ingezet door de Gemandateerde professionals van de gemeente in het kader van het toewijzingsproces. Het doel van de consultatie is het voorzien van de toegang van een advies over de benodigde toewijzing. Voor het gebruik van deze Voorziening dient de Gemandateerde professional van de gemeente expliciet toestemming te geven.

MST is een gelicenceerde behandelmethode. MST is bedoeld voor Gezinnen met jongeren van 10 tot en met 18 jaar die ernstige gedragsproblemen vertonen, zoals agressie, plegen van delicten, weglopen, middelenmisbruik en omgang met verkeerde vrienden. Het grensoverschrijdende probleemgedrag doet zich voor op meerdere levensgebieden, zoals thuis, op school of op straat. Door de ernst van de problematiek dreigt de jongere uit huis geplaatst te worden. MST wordt ingezet in plaats en ter voorkoming van uithuisplaatsing.

Persoonlijke verzorging houdt in, dat iemand anders de dagelijkse handelingen voor persoonlijke verzorging doet. Insteek is dat het kind leert de handelingen zelf te doen. Het gaat bijvoorbeeld om:
-       Wassen;
-       aankleden en uitkleden;
-       aanbrengen of aantrekken van hulpmiddelen, prothesen, elastische kousen;
-       eten en drinken;
-       zich verplaatsen (in/uit bed, in/uit bad, van bed naar stoel);
-       naar het toilet gaan;
-       wisselen van lighouding of zithouding;
-       medicijnen innemen;
-       huidverzorging, mond- en gebitsverzorging, scheren, hand- en voetverzorging.

Het individueel diagnosticeren en waar nodig behandelen van jeugdigen van 7 tot 13 jaar, in het basisonderwijs, waarbij er sprake is van ernstige dyslexie. Dit betreft een stoornis in het verwerken van taal specifieke informatie, wat leidt tot een ernstige beperking bij het lezen en spellen. Dankzij de behandeling ontwikkelen jeugdigen een functioneel niveau van technisch lezen en spellen, passend bij de leeftijd, schoolniveau en een voor jeugdige acceptabel niveau van zelfredzaamheid. Bij de inzet van dyslexiezorg wordt de meest recente versie van het landelijk protocol 'Dyslexie Diagnostiek & Behandeling' gehanteerd.

Begeleiding/behandeling van jeugdigen met ernstige ontwikkelings-, gedrags- of psychiatrische problemen tijdens of na een conflictueuze scheiding. Voorbeelden van deze begeleiding/behandeling zijn:
- specialistisch onderzoek van zowel kind- als pedagogische factoren;
- behandeling echtscheidingstrauma;
- werken aan parallel solo ouderschap;
- herstel contact kind en uitwonende ouder.

Dagverblijf is elke vorm van hulpverlening die via groepsaanbod aan de jeugdige geboden wordt. Hierin zijn de voorzieningen met oude termen zoals dagbesteding en dagbehandeling veralgemeniseerd naar één definitie: Dagverblijf.

Dagverblijf – als dagbesteding - is voor de jeugdige en diens gezin voor wie gestelde doelen als gevolg van ernstige problematiek door een beperking, stoornis of aandoening niet zelfstandig of in reguliere voorzieningen voor onderwijs of vrije tijd haalbaar zijn en voor wie de ondersteuning daarin vanuit het gezin en eigen netwerk niet toereikend is.

Dagverblijf – als dagbehandeling - is gericht op de ontwikkeling van de jeugdige. Het aanleren van praktische en cognitieve vaardigheden is gericht op zo zelfstandig mogelijk leren leven. Te denken valt een zelfredzaamheid met betrekking tot de persoonlijke verzorging, communicatie en aanleren van vaardigheden voor schoolvoorbereiding (expliciet wordt opgemerkt dat deze voorziening niet schoolvervangend is).

Sommige jeugdhulpaanbieders van dagverblijf regelen ook het vervoer naar en van hun locaties. Indien jeugdhulpaanbieders dit vervoer regelen staat dit bij die jeugdhulpaanbieder aangegeven.

Pleegzorg omvat het verblijf van een jeugdige in een pleeggezin en de begeleiding van die jeugdige, het pleeggezin en het oorspronkelijke Gezin door een gecontracteerde zorgaanbieder.

Een pleeggezin kan een ander gezin zijn in het netwerk van het gezin van de jeugdige, maar kan ook een bestandsgezin zijn van een gecontracteerde zorgaanbieder.

Pleegzorg is altijd de eerste optie die moet worden onderzocht wanneer een jeugdige uit huis geplaatst wordt. Een netwerkpleeggezin heeft de voorkeur boven een bestandspleeggezin.

Gezinshuis en 24-uurs verblijf of een zorgboerderij (hierna beide genoemd: ‘gezinshuis’) omvat het wonen/ verblijven in een groep met vaste, niet in een 24/7 rooster roterende groepsbegeleiding. Dit zijn veelal de gezinshuisouder(s). Deze woonvorm lijkt in de aard sterk op een gezin.

Een gezinshuis is na pleegzorg de tweede optie wanneer een jeugdige uit huis geplaatst wordt. Gezinshuiszorg kan en mag pas worden ingezet als het plaatsen van de jeugdige in een pleeggezin als onhaalbaar of onwenselijk als optie is afgevallen.

Jeugd-ggz verblijf is voor jeugdigen met (zeer) ernstige psychiatrische problematiek waarbij een intensieve klinische behandeling (in een open of gesloten setting) de enige manier is om gevaar voor henzelf of hun omgeving te voorkomen.

Begeleid wonen en Kamertraining zijn woonvormen zonder 24/7 aanwezige begeleiding. Beide zijn gericht op het vergroten van de zelfstandigheid van jeugdigen, al zal de zorg in een Kamertrainingcentrum (KTC) daar iets méér op gericht zijn. Begeleid wonen kan ook een meer langdurig karakter hebben.

Logeeropvang is bedoeld als tijdelijk verblijf van huis. De jeugdige is in een andere omgeving en ontmoet andere mensen dan thuis. Het ‘ontlast’ de ouders tijdelijk. Ontspanning en vrije tijd zijn het uitgangspunt maar dit gaat gepaard met begeleiding. Logeren wordt ook ingezet als transitiezorg, om een overgang van bijvoorbeeld wonen op een groep naar wonen thuis wat te verkleinen.

Respijtzorg lijkt op logeren en heeft uitsluitend tot doel om de ouders of verzorgers te ontlasten.

Gezinshuis en 24-uurs verblijf of een zorgboerderij (hierna beide genoemd: ‘gezinshuis’) omvat het wonen/ verblijven in een groep met vaste, niet in een 24/7 rooster roterende groepsbegeleiding. Dit zijn veelal de gezinshuisouder(s). Deze woonvorm lijkt in de aard sterk op een gezin.

Een gezinshuis is na pleegzorg de tweede optie wanneer een jeugdige uit huis geplaatst wordt. Gezinshuiszorg kan en mag pas worden ingezet als het plaatsen van de jeugdige in een pleeggezin als onhaalbaar of onwenselijk als optie is afgevallen.

Drie-milieuvoorzieningen zijn er voor Jeugdigen die vanwege de problematiek een samenhangende behandeling in de drie leefgebieden, verblijf, scholing/ werken en vrijetijd, nodig hebben en in een open setting kunnen verblijven. Er is sprake van een orthopedagogisch leefklimaat waarin het reguleren van gedrag, ondersteuning en behandeling kernwaarden zijn.

Jeugdzorg Plus is voor Jeugdigen voor wie jeugdhulp noodzakelijk is in verband met ernstige opgroei-of opvoedingsproblemen die de ontwikkeling van de Jeugdige naar volwassenheid ernstig belemmeren, en voor wie opneming en verblijf in een gesloten accommodatie noodzakelijk zijn om te voorkomen dat de Jeugdige zich aan deze jeugdhulp onttrekt of daaraan door anderen wordt onttrokken. Het betreft verblijf zoals de driemilieuvoorziening, maar onderscheidt zich doordat er beperkende maatregelen (vasthouden) kunnen worden toegepast. Deze maatregelen kunnen worden ingezet o.b.v. een machtiging van de rechter. Het leefklimaat is erop gericht de impact van de beperkende maatregelen zo passend mogelijk te laten zijn en de Jeugdige voor te bereiden op een tijd waarin er geen noodzaak meer is voor beperkende maatregelen.

Een fasehuis is een zorgvorm waarbinnen jeugdigen stapsgewijs een ontwikkeling kunnen doormaken binnen dezelfde voorziening. De eerste fase lijkt op een gewone verblijfsgroep. Als een jeugdige het leven op de groep goed afgaat, kan de jeugdig verhuizen naar een ander deel van het huis of de voorziening, waarin het mogelijk is met veel minder begeleiding meer zelfstandig te wonen. Een laatste fase zou kunnen zijn het zelfstandig wonen in een het huis in een kamer met een eigen keuken en misschien zelfs een eigen opgang.

Kortdurend verblijf is ter voorkoming van uithuisplaatsing en ter ontlasting van een overbelaste thuissituatie. Kortdurend verblijf draagt eraan bij dat Jeugdigen (langer) thuis kunnen wonen en heeft als doel het (tijdelijk) ontlasten van de Ouders en/of de omgeving en/of ter preventie van verergering van problematiek. Voor Ouders is dit een belangrijke vorm van hulp, omdat het hen in de gelegenheid stelt de zorg voor hun kind langer en beter vol te houden door het ontlastende karakter.

Jeugdhulp crisis ambulante behandeling is een voorziening die erop gericht is om de urgente problemen bij een crisis op te lossen en het evenwicht bij de ouder of jeugdige c.q. het gezin te herstellen. Deze hulp is bedoeld om verdere verslechtering in een complexe gezinssituatie te voorkomen, kortdurend (4-6 weken), intensief en directief. Er wordt gewerkt aan concrete doelen en heeft een pragmatische benadering. De hulpverlening start zo snel mogelijk na het ontstaan van de crisis. De veiligheid van de jeugdige staat voorop.

Jeugdhulp crisis ambulante behandeling is een voorziening dat erop gericht is om de urgente problemen bij een crisis – waarbij er sprake is van ggz-problematiek - op te lossen en het evenwicht bij de ouder of jeugdige c.q. het gezin te herstellen. Deze hulp is bedoeld om verdere verslechtering in een complexe gezinssituatie te voorkomen, kortdurend (4-6 weken), intensief en directief. Er wordt gewerkt aan concrete doelen en heeft een pragmatische benadering. De hulpverlening start zo snel mogelijk na het ontstaan van de crisis. De veiligheid van de jeugdige staat voorop.

Jeugdigen van 0-18 jaar die vanwege eigen problematiek of problematiek binnen het ouderlijk gezin acuut tijdelijk elders onderdak nodig hebben. De veiligheid van de jeugdige is in het geding. Er wordt ingeschat dat een plaatsing in een gezinssituatie haalbaar en mogelijk is. Jeugdhulp crisis pleegzorg heeft een duur van 4 weken met maximaal twee keer een verlenging van vier weken. In deze periode wordt uitgezocht of terugkeer naar huis mogelijk is en/of passende vervolghulp ingezet moet worden.

Als een Gezin/jeugdige in crisis raakt, is het soms nodig dat een jeugdige acuut tijdelijk ergens anders woont. Indien ambulante crisishulp, crisispleegzorg of plaatsing in het eigen netwerk niet passend is, dan wordt een jeugdige geplaatst in de crisisopvang (ook wel crisis verblijf genoemd). Hiermee wordt een combinatie van een bed en behandeling bedoeld. De inzet is behandeling zo zwaar waar nodig en zo licht als mogelijk. Met de jeugdige en diens ouders/verzorgers wordt bepaald wat de beste plek en vorm van hulp na de periode in de crisisopvang is. Het noodbed valt ook onder Jeugdhulp verblijf crisis.